Magneclo Sterop Insp. Opl. 1g/10ml 10

• Magnesiumtekorten en met name de daaruit voortvloeiende convulsies
• Torsade de pointes en andere aritmieën
• Eclampsie en pre-eclampsie

Welke stoffen zitten er in MAGNECLO STEROP?

• De werkzame stof is magnesiumchloride hexahydraat. MAGNECLO STEROP 10mEq/10ml: Elke ampul van 10 ml bevat 1 g magnesiumchloride hexahydraat. MAGNECLO STEROP 30mEq/10ml: Elke ampul van 10 ml bevat 3 g magnesiumchloride hexahydraat.

• De andere stof is water voor injecties.

1. MOGELIJKE BIJWERKINGEN Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben. Niet iedereen krijgt daarmee te maken.

De bijwerkingen zijn het resultaat van een magnesiumvergiftiging die zich reeds kan voordoen vanaf een serumgehalte van 4 mEq/l.

Tijdens de behandeling met MAGNECLO STEROP kunnen de volgende bijwerkingen optreden:

Zelden (komt voor bij maximaal 1 op de 1000 patiënten): - Verlaging van het calciumgehalte in het bloed (hypocalciëmie).

Niet bekend (de frequentie kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald): - Verlenging van de bloedingstijd en afremming van de samenklontering van bloedplaatjes. - Verlaging van het fosfaatgehalte in het bloed (hypofosfatemie), te hoog kaliumgehalte in het bloed (hyperkaliëmie) en verhoging van de osmotische bloeddruk. - Hoofdpijn, problemen met praten (dysartrie). - Vermindering van de afgifte van stoffen die de zenuwprikkels overdragen met als gevolg een blokkering van de spierzenuwactiviteit, sterke verminderde reflexen, lichte verlamming, verwarring en onderdrukking van het centraal zenuwstelsel.

• Troebel zicht, lichtschuwheid, dubbel zien, vermindering van de visuele scherpte en ongecontroleerde ritmische oogbewegingen.

• Elektrocardiografische wijzigingen, vertraging van het hartritme, hartzwakte, zelfs hartstilstand.

• Vaatverwijding, blozen (kan de diameter van de bloedvaten veranderen), verlaagde bloeddruk, zwakke bloedcirculatie.

• Kortademigheid, ademhalingsdepressie en longoedeem. Er kan zich ook een ademhalingsverlamming voordoen die dodelijk kan zijn.

• Misselijkheid en braken, wat vroegtijdige tekenen zijn van een verhoogd magnesiumgehalte in toekomst, darmverstopping door verlamming.

• Darmverstopping door verlamming: complicatie die zich zelden voordoet als het magnesiumchloride gebruikt wordt als een ontgiftende stof. Er werd ook een darmverstopping gerapporteerd bij een zuigeling na de toediening van magnesiumchloride als ontgiftingsmiddel.

• Zweten, uitslag.

• Overdreven spierzwakte. De aanwending van magnesiumchloride is dus tot op zekere hoogte tegenaangewezen zijn bij patiënten die lijden aan myasthenia gravis (aandoening gekenmerkt door zwakte en vermoeidheid van de willekeurige spieren). De typische tekenen van een myasthenie omvatten ptosis (abnormale verzakking van het bovenste ooglid), dubbel zicht, troebel zicht, moeilijkheden om te slikken, te spreken of ademen.

• Nierinsufficiëntie. Een te hoog magnesium bloedgehalte kan bijdragen tot de ontwikkeling van een nierinsufficiëntie bij patiënten zonder antecedenten van een nierstoornis. De patiënten met een reeds bestaande vermindering van de nierfunctie hebben aanleg om een te hoog magnesiumgehalte in het bloed te ontwikkelen gezien de vermindering van de uitscheiding via de nieren.

• Onderkoeling.

• Overgevoeligheid voor magnesiumchloride.
• Hypermagnesemie.
• Ernstige nierinsufficiëntie met dodelijk risico (creatine clearance lager dan 30 ml/min/1,73m²).
• Auriculo-ventriculaire blokken (ziekte van Adams-Stokes, ziekte van Lenègre).
• Sinuso-auriculaire blokken.

Ernstig tekort

• traag IV infuus gedurende 3 uur
• op basis van een oplossing van 20 % of een lagere concentratie: 40 mEq Mg2+ in een liter glucose of 5 % of NaCl aan 0,9 %
• 0,2 tot 0,4 mEq Mg2+ per kg per dosis, om de 8 tot 12 uur
• 0,8 tot 1,6 mEq Mg2+ per kg per dosis, 4 keer per dag

Parenterale voeding

• IV toediening
• 8 tot 24 mEq Mg2+ op basis van een oplossing van 20 % verdund in een glucoseoplossing of in een zoutoplossing

Eclampsie - Eclampsiestuipen

• Trage IV toediening
• Op basis van een oplossing van 10 of 20 %: 32 tot 40 mEq Mg2+ in 250 ml glucose of 5 % of zoutoplossing, te injecteren in 20 tot 30 minuten.
• Deze injectie kan gevolgd worden door een infuus van 8 mEq Mg2+ per uur
• Alternatief, IM injectie, tot 80 mEq Mg2+ in de vorm van een oplossing van 50 %
• De intramusculaire weg, die pijnlijk is, zal enkel gebruikt worden als de veneuze toegang onmogelijk is of ter aanvulling van de intraveneuze weg bij een ernstige eclampsie

Torsade de pointes

• Trage IV toediening
• 8 tot 16 mEq Mg2+ in 50 tot 100 ml glucose op 5 %